Ηπαρίνη νατριούχος CAS 9041-08-1

Η νατριούχος ηπαρίνη είναι ένα αντιπηκτικό φάρμακο, το οποίο είναι μια ουσία βλεννοπολυσακχαρίτη.Είναι το άλας νατρίου της θειικής γλυκοζαμίνης που εξάγεται από τον εντερικό βλεννογόνο των χοίρων, των βοοειδών και των προβάτων.Μέσης.Η νατριούχος ηπαρίνη έχει τις λειτουργίες πρόληψης της συσσώρευσης και καταστροφής των αιμοπεταλίων, αναστέλλοντας τη μετατροπή του ινωδογόνου σε μονομερές ινώδους, αναστέλλοντας το σχηματισμό θρομβοπλαστίνης και αντιστέκεται στη σχηματιζόμενη θρομβοπλαστίνη, αποτρέποντας τη μετατροπή της προθρομβίνης σε θρομβίνη και αντιθρομβίνη.

Η νατριούχος ηπαρίνη μπορεί να καθυστερήσει ή να αποτρέψει την πήξη του αίματος τόσο in vitro όσο και in vivo.Ο μηχανισμός δράσης του είναι εξαιρετικά πολύπλοκος και επηρεάζει πολλούς κρίκους στη διαδικασία της πήξης.Οι λειτουργίες του είναι: ① Αναστέλλει το σχηματισμό και τη λειτουργία της θρομβοπλαστίνης, αποτρέποντας έτσι την προθρομβίνη από το να γίνει θρομβίνη.②Σε υψηλότερες συγκεντρώσεις, μπορεί να αναστείλει τη θρομβίνη και άλλους παράγοντες πήξης, εμποδίζοντας το ινωδογόνο να μετατραπεί σε πρωτεΐνη ινώδους.③ μπορεί να αποτρέψει τη συσσώρευση και την καταστροφή των αιμοπεταλίων.Επιπλέον, η αντιπηκτική δράση της ηπαρίνης νατρίου εξακολουθεί να σχετίζεται με την αρνητικά φορτισμένη θειική ρίζα στο μόριό της.Οι θετικά φορτισμένες αλκαλικές ουσίες όπως η πρωταμίνη ή το μπλε της τολουιδίνης μπορούν να εξουδετερώσουν το αρνητικό φορτίο του, επομένως μπορεί να αναστείλει το αντιπηκτικό του.πήξη.Επειδή η ηπαρίνη μπορεί να ενεργοποιήσει και να απελευθερώσει λιποπρωτεϊνική λιπάση στο σώμα, να υδρολύσει τα τριγλυκερίδια και τη λιποπρωτεΐνη χαμηλής πυκνότητας σε χυλομικρά, επομένως έχει επίσης υπολιπιδαιμική δράση.

Η νατριούχος ηπαρίνη μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία της οξείας θρομβοεμβολικής νόσου, της διάχυτης ενδαγγειακής πήξης (DIC).Τα τελευταία χρόνια έχει βρεθεί ότι η ηπαρίνη έχει ως αποτέλεσμα την αφαίρεση των λιπιδίων του αίματος.Ενδοφλέβια ένεση ή βαθιά ενδομυϊκή ένεση (ή υποδόρια ένεση), 5.000 έως 10.000 μονάδες κάθε φορά.Η νατριούχος ηπαρίνη είναι λιγότερο τοξική και η τάση αυθόρμητης αιμορραγίας είναι ο σημαντικότερος κίνδυνος υπερδοσολογίας ηπαρίνης.Αναποτελεσματικό από το στόμα, πρέπει να χορηγείται με ένεση.Η ενδομυϊκή ή η υποδόρια ένεση είναι πιο ερεθιστική, περιστασιακά μπορεί να εμφανιστούν αλλεργικές αντιδράσεις και η υπερβολική δόση μπορεί να προκαλέσει ακόμη και καρδιακή ανακοπή.περιστασιακά παροδική τριχόπτωση και διάρροια.Επιπλέον, μπορεί ακόμα να προκαλέσει αυθόρμητα κατάγματα.Η μακροχρόνια χρήση μπορεί μερικές φορές να προκαλέσει θρόμβωση, η οποία μπορεί να είναι συνέπεια της εξάντλησης της αντιπηκτικής-ΙΙΙ.Η νατριούχος ηπαρίνη αντενδείκνυται σε ασθενείς με αιμορραγική τάση, σοβαρή ηπατική και νεφρική ανεπάρκεια, σοβαρή υπέρταση, αιμορροφιλία, ενδοκρανιακή αιμορραγία, πεπτικό έλκος, έγκυες γυναίκες και μετά τον τοκετό, όγκους σπλάχνων, τραύμα και χειρουργική επέμβαση.